Hür Yaşamak Bir Ağaç Gibi Dik Ölebilmek İçin

Ne çok isteklerimiz vardır, onlarsız yaşayamayacağımızı düşündüğümüz.Aslında sonuca ulaşmak için ürettiğimiz sebepler zinciridir çoğu isteklerimiz.Bu isteklerimizin kötü olduğu anlamına gelmez.Sebeplerdir bizleri hayata bağlayan,ruh ve beden buhranı içerisinde anlamlandırmaya çalıştığımız hepimizin 'dünya'sıdır.Belkide gideceğin yerin olmamasından açıkta kalmamak için tutunduğun şemsiyedir.
Kimi zaman ağaç gibi görürsün başsız gider ama korunaklı dönersin.Sahi ağacı bu kadar destek görerek edebi metinlerde örnek göstermek neyin sebebidir? Ağaç diye düşünürsün başı semada senin bakmadığın uzaklığa o dal uzatmıştır.Başını onun dallarının altına koyduğunda dinlendirir. Allah'ın mükemmel lütuflarından biridir.Çünkü ağaç sizin sebep verdiğiniz şekle girer.Benimde başlıkta kullandığım benzetme bir Arap vecizesidir.İlk defa zarftaki bu resmi gördüğümde aklıma direk ağaçla ilişkilendirdiğim hür yaşam gelmişti.Uçsuz bucaksız gökyüzünü temsil eden.Belkide ben kıskanmıştım dallarını benden yükseğe uzatabilen bu mahluku.Bazen düşünürüm; acaba onlarda akıl olsaydı sabit kalmayı isterler miydi? diye.Cevabını kendim bile veremediğim kafamdaki muallak sorulardan biridir bu.
Cemal Süreyya'nın dediği ' Peşinden başka gidecek yer yoktu.' bu cümle ile resimdeki kıyafet ağacın altına gideceği başka yer olmadığından mı gidiyordu yoksa onu çepeçevre edecek bir kimlik mi arıyordu?
Bilemedim.